ค้นหาหมวดอักษร บ

ค้นหาจาก : คำศัพท์ ความหมาย

 

ค้นหา

ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน

• ความหมายของคำว่า ' บุพ-, บุพพ- '

  บุพ-, บุพพ-  หมายถึง [บุบพะ-] ว. ก่อน, ทีแรก; เบื้องต้น, เบื้องหน้า. (ป. ปุพฺพ; ส. ปูรฺว).บุพกรรม น. กรรมที่ทําไว้แต่ปางก่อน. (ป. ปุพฺพ + ส. กรฺมนฺ;ป. ปุพฺพกมฺม).

คำที่ใกล้เคียงกัน

• บุพ-, บุพพ-

  [บุบพะ-] ว. ก่อน, ทีแรก; เบื้องต้น, เบื้องหน้า. (ป. ปุพฺพ; ส. ปูรฺว).บุพกรรม น. กรรมที่ทําไว้แต่ปางก่อน. (ป. ปุพฺพ + ส. กรฺมนฺ;ป. ปุพฺพกมฺม).

• บุพการี

  น. ผู้ที่ทําอุปการะมาก่อน เช่น บิดามารดาเป็นบุพการีของบุตรธิดา.(ป. ปุพฺพการี); (กฎ) ญาติทางสาโลหิตโดยตรงขึ้นไป ได้แก่ บิดามารดา ปู่ย่า ตายาย ทวด.

• บุพกิจ

  น. กิจที่จะต้องทําก่อน. (ป. ปุพฺพกิจฺจ).

• บุพชาติ

  น. ชาติก่อน. (ป. ปุพฺพชาติ).

• บุพทักษิณ

  น. ทิศตะวันออกเฉียงใต้.

• บุพนิมิต

  น. ลางที่บอกเหตุขึ้นก่อน. (ป. ปุพฺพนิมิตฺต).

• บุพบท

  น. คําชนิดหนึ่งในไวยากรณ์ ทําหน้าที่เชื่อมคําต่อคํา อยู่หน้านามสรรพนาม หรือกริยา มีคําว่า ด้วย โดย ใน เป็นต้น เช่น เขียนด้วยดินสอ หนังสือของฉัน กินเพื่ออยู่.